Wednesday, October 3, 2012

किती सावरावे...



सुरेश भटांचे, मला आवडणारे एक सुंदर गीत...

फाटक्या पदरात माझ्या ...

फाटक्या पदरात माझ्या का तुझे मावेल अंबर ?
दानही करशील तू, पण मी असा आहे कलंदर !

कुंतलांनी बांधिला तू धावता बेबंद वारा
पापण्यांनी झाकिला तू एक एकाकी निखारा
सजविला विजनात माझ्या तू वसंताचा पसारा
का अशी केलीस माझी वेदना तू अधिक सुंदर ?

कुठुन मज आले अचानक हे प्रकाशाचे निमंत्रण
मी कसे सोसू अकल्पित हे सुगंधांचे समर्पण
हा कसा माझ्या पथावार रिमझिमे सुकुमार श्रावण ?
आसवांना काय सांगू सुख तुझे छळते अनावर !

मी असा दाही दिशांना वारियाने विखुरलेला 
मी असा माझ्या मनातुन नेहमीचा हरवलेला
हाय हातातून माझ्या मी कधीचा निसटलेला
अन् तरी गीतात माझ्या उमलतो आहे तुझा स्वर !

गायक-संगीतकार
सुधाकर कदम